Kontakt wzrokowy z publicznością - dlaczego jest taki ważny podczas wystąpień publicznych?
Wydaje się, że każde wystąpienie publiczne opiera się na tym, co mamy do przekazania, a zatem treści przemówienia. Jest w tym sporo prawdy, jednak równie ważny jest sposób prezentacji oraz nawiązanie więzi z publicznością. W tych dwóch elementach olbrzymią rolę odgrywa kontakt wzrokowy.
Kontakt wzrokowy - potrzebny na co dzień i od święta
"Oczy nigdy nie kłamią" - to bardzo stare powiedzenie, które jednak znakomicie oddaje rolę kontaktu wzrokowego w relacjach międzyludzkich. Spojrzenie w oczy powszechnie kojarzy się z dobrymi emocjami oraz prawdomównością, rozglądanie się w trakcie rozmowy czy opuszczony wzrok są z kolei symbolem kłamstwa, uległości i braku zaufania.
Specjaliści są zgodni, że większość z tych powszechnie przyjętych kodów kulturowych jest prawdziwa i faktycznie jeśli ktoś podczas rozmowy nagle "ucieknie wzrokiem", to istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że właśnie skłamał.
Przyjazne patrzenie w oczy rozmówcy dowodzi też, że jesteśmy zainteresowani rozmową i mamy dobre intencje. Dlatego też utrzymywanie kontaktu wzrokowego w codziennych - i niecodziennych relacjach międzyludzkich jest bardzo ważne.
Po co utrzymywać kontakt wzrokowy podczas wystąpień publicznych?
Ogólne zasady dotyczące kontaktu wzrokowego nabierają szczególnej wartości podczas wystąpień publicznych. Jeśli bowiem nie będziemy utrzymywać kontaktu wzrokowego w sklepie, to co najwyżej zostaniemy uznani za gbura. Za to w przypadku wygłaszania mowy czy referatu nieodpowiednie posługiwanie się wzorkiem może całkowicie przekreślić nasz wysiłek. Kontakt wzrokowy z publicznością odbierany jest przez nią tak samo, jak w przypadku niezobowiązującej rozmowy. Jeśli więc nie patrzysz na słuchaczy, to znaczy, że pewnie kłamiesz i jesteś słabo przygotowany. Względnie po prostu się boisz, jesteś nieśmiały, bądź niezbyt interesuje Cię to, co się właśnie dzieje. Wytworzenie takich emocji między Tobą a publicznością automatycznie sprawia, że szanse na sprzedaż czy przekazanie czegokolwiek automatycznie spadną.
Warto pamiętać też o kwestiach technicznych. Uchylając wzrok często obracamy całą głowę, przez co automatycznie jesteśmy gorzej słyszalni i trudniej nas zrozumieć. Podobne skutki ma mówienie patrząc w podłogę - wtedy pojawia się efekt "gadania pod nosem".
Widać zatem, że utrzymywanie kontaktu wzrokowego podczas wystąpienia jest bardzo ważnym elementem. Pozwala ono budować pozytywne relacje, zwiększa zaufanie między stronami i przekonuje, że to co mówisz to prawda. Oczywiście nie jest też tak, że odpowiedni wzrok przykryje nasze braki w przygotowaniu, jednak z pewnością ułatwi pracę!
Czy można nauczyć się utrzymywania kontaktu wzrokowego?
Na szczęście prawidłowego kontaktu wzrokowego można się nauczyć. Oczywiście nie jest to proste i wymaga od sporo samokontroli, ale dla chcącego nic trudnego!
Podstawą jest tutaj teoria. W trakcie rozmowy powinno się patrzeć w oczy drugiej osoby przez około 60-70% czasu. Nieco inaczej jest w przypadku wypowiedzi publicznej, gdy słuchaczy jest więcej. W tym przypadku specjaliści zalecają patrzenie kolejno na poszczególne osoby. Należy tu jednak pamiętać, by nie obdarzać szczególnym zainteresowaniem jednego człowieka, bo może to być uznane za brak szacunku dla reszty. Oczywiście nierzadko zdarzy się, że przemawiać będziemy przed kilkudziesięcio- czy nawet kilkusetosobową grupą. Wtedy patrzenie na poszczególnych słuchaczy jest niemożliwe, ale i na to jest sposób. Przy tak dużym audytorium należy podzielić je na "mniejsze grupy" i patrzeć kolejno na nie. W przypadku sporej ilości osób na ogół są one też w sporym oddaleniu, dzięki czemu każdy w kilkuosobowym zespole będzie przekonany, że mówisz właśnie do niego.
Nie można przy tym zapominać, że za kontaktem wzrokowym iść powinny także odpowiednie gesty i mimika. I jeszcze jedna uwaga: najlepszym dodatkiem do kontaktu wzrokowego jest naturalny uśmiech.
By dobrze opanować kontakt wzrokowy trzeba nieco poćwiczyć. Warto zacząć z pojedynczymi osobami i małymi grupami. Co jasne, początkowo kontrolowanie się w tym temacie i jednoczesne mówienie może być trudne. Jednak dość szybko tego typu nawyki wchodzą w krew.