1. Wykład

Najstarszą i najbardziej klasyczną formą nauczania jest wykład. Niestety, bardzo często jest on traktowany jako zło konieczne i uznawany za anachronizm i stratę czasu. Wynika to z faktu, że wielu szkoleniowców czy nauczycieli nie umie w odpowiedni sposób prowadzić wykładu.

Podstawą dobrego wykładu jest wiedza i doświadczenie prelegenta. Od niej bowiem będzie zależało, czy słuchacze będą w ogóle zainteresowani treścią wypowiedzi i przytaczanymi informacjami. Drugą ważną kwestią jest dobre przygotowanie i usystematyzowanie wykładu. Powinien się on składać z wstępu, w którym omówione zostaną podstawowe cele i założenia, rozwinięcia, będącego częścią zasadniczą oraz zakończenia pełniącego rolę podsumowania. Aby sprawnie korzystać z tej metody, należy też dobrze władać głosem i po prostu być dobrym mówcą.

2. Burza mózgów

Drugą bardzo popularną metodą nauczania jest tzw. burza mózgów. Ogólnym założeniem tej koncepcji jest wytworzenie maksymalnej ilości pomysłów przez uczestników szkolenia, będących rozwiązaniem konkretnego problemu czy zagadnienia. Podstawą dobrej realizacji tej metody jest dobranie odpowiednio licznej grupy (nie za dużej, ale też nie zbyt wielkiej) oraz zapewnienie materiałów dodatkowych, pozwalających na zapisywanie i rozrysowywanie koncepcji.

Samo przeprowadzenie szkolenia opartego na tej metodzie opiera się na trzech krokach.

Pierwszy z nich, to generowanie pomysłów. Co ważne, na tym etapie należy się powstrzymać od oceniania samych koncepcji, gdyż zależny nam na jak największej bazie wyjściowej.

Drugim etapem burzy mózgów jest selekcja. Polega ona na odrzuceniu koncepcji niezwiązanych z tematem oraz niemożliwych do zrealizowania z powodów obiektywnych i subiektywnych. Dodatkowo warto na tym etapie odpowiednio pogrupować wymyślone rozwiązania.

Trzecim etapem tej metody jest ocena konkretnych rozwiązań i poszukiwanie jednego lub kilku modeli najlepiej odpowiadających na postawione na początku pytanie.

3. Case Study

Jedną z metod szkoleniowych, które dają doskonałe efekty jest studium przypadku (Case Study). Polega ono na rozwiązaniu i omówieniu konkretnego problemu będącego przedmiotem szkolenia. Metodę tę na ogół stosuje się w przypadku szkoleń pracowników konkretnych działów firmy, którzy spotykają się z określonymi problemami. Efektem Case Study ma być z kolei wytworzenie pewnych ogólnych schematów postępowań w oparciu o realne sytuacje. Warto przy tym podkreślić, że wartością Case Study jest też kreatywne opracowywanie różnych dróg do rozwiązania problemu. Nierzadko pozwala to na zmianę dotychczas stosowanych procedur.

Metodę Case Study można także wykorzystać w bardziej abstrakcyjnych warunkach. Pozwala ona na naukę kreatywnego rozwiązywania różnych zagadnień, pobudza także kreatywność i innowacyjność. Warto jednak pamiętać, że metoda ta wymaga od szkoleniowca olbrzymiej wiedzy i doświadczenia. Musi on bowiem nie tylko moderować całe szkolenie, ale także pełnić rolę "sędziego", który będzie umiał rzetelnie ocenić różne rozwiązania, wskazać ich braki, ale także docenić nowości.  

4. Dyskusja

Nieco zapomnianym sposobem na prowadzenie konstruktywnego szkolenia jest oparcie go na dyskusji. Co ważne, nie wymaga ona żadnych pomocy naukowych czy szczegółowego tłumaczenia "o co chodzi". Podstawą dobrej dyskusji jest oczywiście odpowiedni dobór tematu oraz wprowadzenie, które pozwoli oswoić się z tematem. Na tym etapie trzeba także zarysować zasady dyskusji, które powinny być jasne dla wszystkich uczestników.

Niestety poprowadzenie samej dyskusji jest dość trudnym zadaniem, nawet dla doświadczonych szkoleniowców. O tym, po czym rozpoznać dobrego szkoleniowca napisano tutaj. Wymaga ona bowiem od nich pełnej koncentracji, moderowania rozmowy, angażowania wszystkich uczestników, a także sporej dozy asertywności. Dobra dyskusja nie może być bowiem monologiem w wykonaniu 2-3 nadaktywnych osób, które zakrzyczą te mniej śmiałe. Ważne też, by szkoleniowiec umiał trzymać się tematu na tyle, by nie umknął on w zalewie zagadnień pobocznych.

Bezwzględnie jednak dobra dyskusja jest jednym z najbardziej rozwijających sposobów nauki. Pozwala ona także na tworzenie kreatywnych koncepcji, naukę i lepsze poznanie się poszczególnych słuchaczy.

Oczywiście możliwości nauczania nie kończą się na tych czterech metodach. Ich wykorzystanie gwarantuje jednak powodzenie w większości przypadków szkoleń i daje szansę na duże urozmaicenie nauczania. Warto też pamiętać, że nie ma czegoś takiego, jak najlepsza metoda szkoleniowa. Optymalnym rozwiązaniem jest wykorzystywanie wszystkich rozwiązań wtedy, gdy będą one najbardziej wydajne.